طراحی بهینه به منظور کاهش خطای نرم در مدارهای ترکیبی

با کاهش مقیاس تکنولوژی، افزایش پیچیدگی سیستم ها و کاهش سطوح ولتاژ، خطای نرم در مدارات مجتمع به صورت وسیعی افزایش یافته است و این امر موجب بوجود آمدن اختلال در عملکرد سیستم ها گشته است. مورد مهمی که در سال های اخیر مورد توجه قرار گرفته است، بحث خطای نرم در مدارات ترکیبی است که نشان داده می شود با افزایش فرکانس کار مدارها، اهمیتی بالاتر از خطای نرم در مدارات ترتیبی پیدا می کند. لذا بحث طراحی مدارهای ترکیبی به گونه ای که بتوانند در برابر خطای نرم مقاومت مناسبی داشته باشند، یکی از مباحث مهم و نوین در زمینه مقاوم سازی و کاهش خطای نرم بشمار می رود. هدف از اجرای این پایان نامه ارائه یک روش بهینه برای مقاوم سازی مدارات ترکیبی است. در این پایان نامه ابتدا به بررسی مفاهیم اولیه خطای نرم پرداخته و در رابطه با خطای نرم در مدارات ترکیبی صحبت خواهیم نمود. در ادامه شیوه های مختلف مقاوم سازی مدارات ترکیبی در برابر خطای نرم را مورد بررسی قرار خواهیم داد. به معیارهای مهم در حوزه مقاوم سازی در برابر خطای نرم اشاره نموده و نحوه محاسبه آنها را توضیح می دهیم. سپس به ارائه روش پیشنهادی می پردازیم.